Karga Şahap' la Söyleşiler-7-

"Şahapların Geleceği Neye Bağlı?

"Neredesin abim günlerdir?" dedi Şahap bana...

"Ne oldu, ne oldu diye sordum?" onun sorusuna karşılık.

"Hiiiiiiç !"

"O zaman bu telaşın ne?"

"Altı yedi aydır akşam üstleri muhabbet yapıyorduk, özledim seni"

"Hayat bu Karga dostum, içine girmem lazımdı, zorunluluk bu!"

"İyi ama dostlarını unutma bir haber ver, üzme beni..."

"Üzer miyim seni ve dostlarımı hiç! Sen de yoktun ortalıkta ama ulaşamadım sana.."

Konuştuk sonra ordan buradan, vakit çok geçti ama içtik birer kadeh...

Bolca sigara içti Şahap, belli ki bir derdi vardı; kırgındı gözleri, anlayamadım önce...

Sonra dedi ki bana "bilirsin her yıl gelirdim şu çamın tepesindeki yuvamızı onarırdım ve Nisan ve Mayıs'ta toplam iki ay geçirirdik."

"Evet ama yapmadın ki bu yıl, bir ara hatununla uğraşıyordun ama..." derken ben, sözü ağzıma tıkadı.

"Evet, hem de 5 kez yuvamızı düzelltik, yağmur fırtına arkasından... Yağmur, fırtına, yağmur fırtına..."

Dinlemeye devam ettim...

"Siz insanoğlu bizim evimiz olan doğayı öyle bir bozdunuz ki, biz evimizde oturamaz, çocuklarımızı doğuramaz olduk ve öldü yumurtalarımız, doğmadı bebelerimiz." dedi.

"!!!!!!"

"Bozdu sizin insan cinsiniz insanlıklarını da bozarak bizim evimizi" dedi...

Hiç bir şey diyemedim...

"Doğamadı bebelerimiz, hatun çatının karanlığından dışarı çıkmıyor" dedi bana... Ve ekledi

"Sadece biz değil, bütün Karga Milleti'nin çocuklarını kaybettik, bir nesil doğamadı, yok oluyoruz" dedi...

"Utanıyorum" dedim...

"Utanma, ama değiştir !" dedi. Sorun sizde değil sisteminizde...

Konuşmadım ve düşündüm uzun uzun...

Biz insan oğulları ve kızları sadece kendi hayatımızı değil, dünyayı mahvediyoruz...

Dünyayı...

Dün ya yı..!

Ve Karga dostlarımızın ve hatta pirelerin hayatını da...

Sustu Şahap, ben de sustum.

Kanatlarındaki zarif tüylerinin arasına sıkıştırdı sigarasını, yutarak içti dumanları...

Kadeh düştü...

"Aydınlıktır" dedi "Aydınlık"...

Uçtu gitti ve bıraktı aydınlığını yüreğime.

Hala oradadır o ışıltı...