Kangal Hikayeleri-2-

KIRMIZI'NIN DURDU...


Kırmızı'nın Durdu bir çobandır. Çok seçkin bir Kangal Köpeği vardır ama bu Kangal kendi cinsinin yapmaması gereken bir şey yapmaktadır.

Koyunların kuyruklarını yer. Yanlış duymadınız, yağ deposu olan kuyruklarını.

Amacı onları öldürmek değildir ama kuyruklarını yitiren hayvanlar kan kaybından ölürler.

Bu köpek bir kaç kez dayak yer "Kırmızı'nın Durdu'sundan."

Uyarır köpeğini "Kırmızı'nın Durdu." Uyarır ama hayvan kendisini frenleyemez. Ne de olsa bir yanı vahşi hayata aittir.

Bilir misiniz? Anadolu'da kendi sürüsüne saldıran Çoban Köpeği öldürülür.

"Kırmızı'nın Durdu'da" öyle yapar. Ama canından çok sevdiği köpeğinin "boğazını keserek" öldürür.

Direnmez köpek... Sahibine "güvenir" çünkü.

Köpekler sahipleri için ölür!

Benim duygularını anlamaya çalıştığım bu güzelim Kangal yere yatar, oyun sanır bunu; "boynunu uzatır ve ölür."

Ama son bir çaba ile "fırlar koşar" bayır aşağı ve yere "yığılır."

"Kırmız'nın Durdu" hayvanın üzerine "taşları" yığar ve Kangal için yaşam "ebediyen" biter.

Dinlediğimde bu öyküyü, ne diyeceğimi bilememiştim!

İç güdüsüne direnemeyen bir köpek ve kurallara kesin uyan bir çoban!

Kendi sürüsüne saldıran "Çoban Köpeği'nin" cezası ölümdür!

Hayat ise zaten adil değildir. Hem de hiiiiç!

Siz boynunuzu böyle uzattınız mı hiç?

Benim üzerimde ise bir kaç gündür yığılı taşlar!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Hayatın Özeti ya da Yeşil Mavi Hayat

Çukurova'da Fransız!a İlk Kurşun

Sosyal Stiller