Seni seviyorum

"Seni seviyorum demek bu kadar zor mu" filan hani haftalik dergilerde izleriz ya; bir de anket falan yaparlar.

Umrumuzda bile olmaz, ceviririz sayfalari hasir husur...

Ben "seni seviyorum" demenin ne kadar zor oldugunu hayatimda ilk kez ogrendim Nermin Teyzem sayesinde, yakin bir zamanda...

O'nu ziyaret ettim 5 gün önce Çekmeköy' de...
Üç yıl komşuluk yaptım onunla ve çok değerli eşi Orhan Amcamla.
Onlarla yaptığım sohbetler hem çok hoş ve hem de çok öğreticiydi benim için.

Ben 40' li yaşların başında ve onlar ise 70' li yaşların...

Alzheimer hastalığına yakalan Orhan Amcam, defalarca aynı soruyu sorardı son zamanlarında ve bende bıkmadan yanıtlardım.

Son gördüğümde yatağındaydı uyandırdık, bundan 2 yıl kadar önce ve beni gördüğünde gözleri dolmuş ve bir hayli sevinmişti.

Nermin Teyzem bana son iki gününü anlattı geçen gün.

Hep şikayet edermiş Orhan Amca, "Nermin neden bana beni sevdiğini söylemiyorsun hiç?"

Nermin Teyze güzel kadın, Anadolu kadını, nasıl söylesin zırt pırt "seni seviyorum" diye.

"Orhancığım ben söyleyemem böyle şeyler, bak hareketlerim zaten söylemiyor mu?"

Orhan Amca şikayetini hep yinelemeye devam etmiş "Neden beni sevdiğini söylemiyorsun Nermin?

Yetmişin üzerinde yaşlarıyla hala sevgi dolu iki insan.

Biri ölene değin söylemiş sevgisini, diğeri ise "tutuk" işte; cıvıklık sayıyor böyle bir davranışı.

Orhan Amca sonundan bir önceki gün, kendini kaybeder, Nermin Teyze çığlık çığlığa;
"Orhan! bırakma kendini Orhan, bırakma!"
"Bıraktım artık kendimi Nermin.. seni seviyorum"

Son anlamlı sözleridir bunlar Orhan Amcamın.

Gözlerimde hala yaş var.

Nermin Teyzemin de...