Gençler ve...

Gençler ve işçiler.
Bir araya gelmeye görsünler!

Çünkü biri bugünü garantiler, diğeri yarını!

Biri evimizdeki sobadır, yerdeki döşemedir, ayağımızdaki ayakkabı.
Hatta her gün bindiğimiz otobüsün şoförü, bebelerimizin servis amcası, işyerinde çaycımız, sabahları kapımızda asılı duran kutuya ekmeğimizi gazetemezi koyandır.
Hastanede sedyemizi taşıyan, ilacımızı veren, yerin fersah fersah derinliğinden kömürümüzü çıkarandır.
Hatta kömürün kendisidir.
İlmek ilmek parmaklarıyla tekstil fabrikasında dokumayı yapanımızdır.
Ayıbımızı örtendir, yaşamı yeniden hergün üretendir, demiryolunun rayıdır, dönen tekerleğin kendisidir.
İşçidir "O", yani yaşamı üreten...
Hani Einstein' in, günde yüz kez kendi kendine düşünüp ancak öyle karar verdiği "bir insan başkaları için vardır" dediği ana öznedir.

Yani penceremizdeki camdır.
Bugündür...
 
Diğeri ise, işte o işçinin camından gördüğü diğer öznedir, hatta öznenin karesidir.

İki kere iki öznedir gençlik.
Eşimin en iyi anladığı, her defasında "işte budur" dediği...

Camdan hiç büyümeyecekmiş gibi görünen ama hergün başkalaşarak büyüyen gençtir diğeri.
Heyecandır, enerjidir, karşılıksız beklemeden kendini verendir, mülkiyetsizdir ve bu yüzden hepimizden daha temiz ve paktır.
Masadaki kağıt değil ama ona yön verendir, kingteki, hoşkindeki, briçteki zekadır.
Sevgilisini bi' dakka daha görmek için sınava girmeyendir, aydınlıktır.
Hatta tıp fakültesi son sınıfından topluca ayrılıp yurt savunması için ölüme gidendir.

Çek deftersiz ve banka hesapsız insandır gençlik.
Bu nedenle denetlenemeyen öznedir gençlik.

Bugün gençler ellerindeki yumurtalarla omlet yapıyorlar, Türkiye' nin yarın yenecek yemeğine tuz koyuyorlar...
Türk halkına moral aşılıyorlar.

Türkiye' nin gelecek umudu gençlikte ve işçilerdedir ve bir araya gelmeleridir asıl olan.

Gerisi ise yani bizim gibiler detaydır, inanın sadece detay!
.
.