"Ela ve Aşk"

“Ela ve Aşk”
Ela bir renk!Ama mavi de bir renk, sarı da, yeşil de...Ama “O” farklı bir renk.Mavi denince, önce deniz ve sonra gökyüzü gelir akla ve zihninizde uçsuz bucaksız ve sonsuzluk hissi uyandırır.Yeşil ise doğanın karasal güzelliğini yansıtır. Barış içinde birbiriyle yaşayan ormanlar vardır ve yaprakları onların...
Ama peki ya “Ela” neyi çağrıştırır sizce ?
Ela, insanı anlatır ve o harikulade gözünü onların.Ela ne yeşil ne ne de mavi gibi durur insanda. Ama her ikisinin de bulunduğu ışığa göre renk değiştirebilenlerinin yeri ayrıdır.Bu haliyle mavi ve yeşil insanlaşırlar. İnsana ait olurlar.
Ama ela öyle midir?Ela zaten insana aittir. İnsanın sıcaklığını ve duygularını yansıtmaz Ela, aksine yaratır onları!
Bir de kahverengi var; Anadolu rengi, Asya rengidir kahverengi. Kesinlikle bir Avrasya rengi değildir. Asya’nın rengidir ve öyle de kalacaktır.Ama Ela daha da farklıdır. Yeşil’e benzemez, maviye de benzemez ve fakat kahverengiye sıcaklık ve parlaklık eklenmiş gibidir Ela ile ve bu haliyle kahverengi,yeni bir renge dönüşür parlaklık ve sıcaklıkla.
Ela Anadolu’ya hangi milletten geldi acaba? Türklerden mi, Kafkasyalılarlardan mı, Hititler olabilir mi mesela, Asurlular mı, Sümerliler mi yoksa!Neredense nereden ama bence derin bir uygarlığın ve genetik zenginliğin bir parçası olmalı Ela!

Ve fakat kesinlikle Perslilerin de rolu olmalı. İranlı kadınların iri ve sıcak gözlerini bir düşünün ve elbette Arapların da.

Bu nedenle Ela ve Kahverengi içinde yaşadığımız çoğrafyanın ırkları içinde harmanlanmıştır ve yeniden kalıba dökülmüştür.
Bu konuyla ilgili bilimsel kanıt olmasa da inandığım bir şey var; ela göz Kuzeylilerden gelmiş olamaz. Onların mavisi ve yeşili bile, bizim Anadolu’muzun mavi ve yeşiline benzemez.
Soğukturlar, bizden değildirler.
Bizim mavimiz ve yeşilimiz Asya’nın sıcaklığını ve uygarlıklarının birikimini yansıtır. Köklüdür bizim maviş ve yeşil gözlerimiz. Bir de Akdeniz sıcaklığını da ekleyin buna.Hangi yeşil ve mavi göz ardında bu birikim dururken soğuk bakabilir?
Ama yine de benim için “Ela” farklıdır!”
Ben iki tür ela göz bilirim.Birisi bildiğimiz eladır. İnsanın o en muhteşem organını , gözü “bal” sıcaklığına çevirir.

Yumuşacıktır, yakıcıdır, parlaktır ve size baktığında, o gözlere sahibinin tüm düşünceleri yansır.

Çok iyi bilirim ben baktıkça elaşan gözleri ve o ela gözler size baktıkça elalaşır, elalaşır, elalaşır ve kaybolur gidersiniz içinde.
Sıcacık sarar sizi.
Ela, bal sıcaklığıdır aynı zamanda. Cam şişedeki balı, ışığa, özellikle güneş ışığına tutun, işte size bir doyumsuz ela gösterisi...
Kaybolur gidersiniz elanın altın derinliğinde.
Ela eladır ama gözdeki ela ise bir başkadır; karşınızdaki gösteri arının hüneri değil, insanın kendisinindir.
Ne demiş ünlü halk türkümüz “Ela gözlerine vurulduğum dilber!”
O gözlerde ise biraz ceylanın rengi de vardır. Buna ceylanın saflığı da diyebilirsiniz.
Kahverenginin ela gibi göründüğü durumlar da vardır demiştik.
Aşık kadının gözlerindeki elalaşmadır bu!

Buna “aşkın elalaşma” üzerindeki etkisi de diyebilirsiniz.

Bu bana göre aşkla bakmanın dönüştürücü etkisinden başka bir şey değildir. Aşkla değişen insan sonunda “zamanın” bir anında gözlerinin rengini de değiştirir veya aşık olunan kişi o gözlerdeki sıcaklığı bir “elalaşma” gibi algılar. Ama zaten önemli olan sizin algılarınız değil midir?

Aşkın gözlerdeki etkisi sadece elalaşmayla bitmez.

Bir de kahverengiden elaya dönüşen gözlerdeki menevişler vardır...

Böyle bakan gözlerde menevişler hiç eksilmez.

Ve o gözleri menevişleten etkinin önünde saygıyla eğilir insan.
Kimi bu etkiye “ışık oyunları” der, kimisi “sulandıkça kahverengi göz ela gibi görünür” der, kimisi bir neden bile söyleyemez!
Ben söylerim!
Gönülden seven kahverengi göz, sevdiğine baktıkça “elalaşır”, menevişlenir
Onun sevgisi elaya dönüşerek özelleşir ve sadece sevilene ait olur.
İşte bu yüzden özelleşen sevginin rengi “ela” nın önünde eğilmelidir insan..!

Ela bir renk…Sadece bir renk..!

Ama benim için daha fazlası.

Belki bazılarınız da benim gibi düşünüyordur.

Kim bilir?