13 Aralık'ta Silivri'ye!

-


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KÂR MAKSİMİZASYONU SÜRDÜREBİLİRLİĞİN NERESİNDE?

-
Resim
Linked-in’de veya herhangi bir sosyal mecrada hepimiz şirketlerin propogandası altında kalıyoruz. Linked-in sadece, işgücü arzı ve işgücü talebi sunmanın dışında eminim ki asıl bu işleviyle sisteme hizmet ediyor. Sadece bu mecrada mı propoganda altında kalıyoruz? Elbette değil! Ürün ambalajlarının üzerinde, şirket içi eğitimlerde, sözde "sürdürülebilir bir dünya" hedefi içinde kurulan hatıra ormancıkları ve "daha az karbon ayak izi" propogandasında, dönüştürülebilir malzeme kullanımı gibi propoganda kokan "bilgilendirmelerde" hep bunlar var. Bunların hepsi doğaya ve insana karşı kapitalizmin şirketler aracılığıyla yürüttüğü daha çok kâr amaçlı talanın örtüsü işlevi görüyor Herhangi bir   şirketin, hangi faaliyetine bakarsak bakalım dünyamızı bir foseptik çukuruna dönüştürdükleri gerçeğinin üzerine örtme faaliyetleriyle karşı karşıya kalırız. Örneğin ambalajlarda kullanılan "dönüştürülebilir" malzemeyi yeniden üretecek tesisler bırakalım ülkemizde...
Devamı

Dar Sokakların Geniş Yürekli İnsanları

-
Resim
Meydan Mahallesi Benim doğduğum ve büyüdüğün güzel bir mahalle var Adana'da. Havaalanının hemen yanı nda. Dar sokakları, çalışkan ve namuslu insanlarıyla özeldir benim için. Kolay değil 1963 yılından 1978 yılındana değin kesintisiz yaşadım orada. Hala benimdir oralar ve ben hala oraya aitimdir. Meydan Mahallesi' nin dar sokakları... Arkadaşlarım; Ali Rıza, Ahmet, Mehmet Ali, Uğur, Cemal, Abdullah, Gıllik Mustafa, Yaşar, Tahir,Yılmaz... Biri dışında hepsi hala orada yaşar... Bir de onların baba ve anaları hep aklımdadır;babaların tamamı öldüler; benimkisi de dahil! Dondurmacı ve Şalgamcı Tunus ve Hacı Emmi, İnşaat Ustası eli kocaman, kalbi yufkacık Yusuf Amca, Hilmi Emmi, Kemal Amca, babam Zekeriya Usta ve diğerleri... Hepsi ama hepsi öldüler. Sonra onların eşleri Çolak Ayşe Ablamız, iri kocaman ela gözleri, dolgun dudakları ve bir kolunu makineye kaptırdığı ve omuzundan kesildiği için,tek koluyla saatlerce çelik dondurma silindirini çevirirken ve tek eliyle şalgam suyu yapmak i...
Devamı

Vedalaşma Zamanı

-
Allah'a Ismarladık Baba! 25 ağustos 1995'te sabah saatlerinde seni kaybettik ya baba, üzerinden tam 14 yıl geçmiş. Sana sorsam dersin ki şimdi "amaaaaan, ben öldükten sonra ne önemi var zamanın!" Haklısın. Zaman senin için o an durdu; ama bize de hak ver, "zamanın içinden hala geçip gitmekteyiz ve bir hayli de sürsün bu durum" demekteyiz. Dün düşündüm, sadece bir kaç kez gördüm seni rüyamda bu 14 yıl içinde ve hiç biri de gerçekçi değildi. Zaten nasıl gerçek gibi olabilirdi, değil mi ama? Sen kanlı canlı, bağırıp çağıran, çalışkan ve seven bir babaydın. Benim babamdın. 1985 yılında, ben senden habersiz öğrenci derneği başkanlığı yaparken "senin oğlun terörist olmuş" lafını duyduğunda 70 yaşına merdiven dayamışken, telaşla ve korkuyla taaa Adana'dan kalkıp İzmir'e yanıma gelmeni anımsıyorum. Hatta evdeki kitaplarımı görme diye "baba arkadaşlar evi bir toplasınlar sen ev sahibim Ali Amcayla bir sohbet et" dediğimde anla...
Devamı